یابن الشبیب یابن الشبیب
گریه کن از غم و غربت حسین
یابن الشبیب یابن الشبیب
که شدش شکسته حرمت حسین
یابن الشبیب یابن الشبیب
تشنه لب سر از تنش بریده شد
یابن الشبیب یابن الشبیب
زیر نعل ها بدنش کشیده شد
هر چی بود دور و برش غارت رفت
عبا و انگشترش غارت رفت
روی نیزه ها سرش غارت رفت
روسریه دخترش غارت رفت
امون ای اوای امون از غربت
یابن الشبیب یابن الشبیب
جدم و تو کربلا سر بریدن
یابن الشبیب یابن الشبیب
تنش و به روی خاکا کشیدن
یابن الشبیب یابن الشبیب
زینت دوش نبی کفن نداشت
یابن الشبیب یابن الشبیب
یه جای سالمی در بدن نداشت
غارت رفت پیروهنه جده من
روی خاک موند بدنه جده من
پر خون شد دهنه جده من
بوریا شد کفنه جده من
امون ای وای امون از غربت
یابن الشبیب یابن الشبیب
خنجر کندو به حنجرش کشید
یابن الشبیب یابن الشبیب
سرش و از پشت گردن می برید
یابن الشبیب یابن الشبیب
عمه مو با تازیونه ها زدن
یابن الشبیب یابن الشبیب
عمه مو میونه کوچه ها زدن
زینب با غم برادر موندش
زینب با یک تنه بی سر موندش
زینب با یه دشت پر پر موندش
زینب با غارت معجر موندش
- پنج شنبه
- 19
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 21:32
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
رضا نصابی
ارسال دیدگاه