مناجات با امام حسین علیه السلام


از پرچم و بیرق نگرداندم نگاهم را
آورده ام همیشه بر روضه پناهم را

تو خوبیه محضی ، گنه کارم ولی یکدم
حتی به رویم هم نیاوردی گناهم را

زشتم بدم آقا ولی تو رو سفیدم کن
مثل غلام ترک خود روی سیاهم را

یکبار بی لشگر شدی بس بود پس حالا
آورده ام بهرتو اشکم را سپاهم را

من راه خود گم کرده ام آقا محبت کن
هموار و روشن کن خودت اینبار راهم را

تو رحمت اللهی درستش کن به عباس ات
این زندگی ِ غرق عصیان و تباهم را

کم گریه کردم در غمت ارباب عفوم کن
تقصیر های غیر عمد ِ گاه گاهم را

دارو ندارم را بگیری ، نوکرت هستم
ردم مکن از من مگیر این جایگاهم را

نه نه غلط گفتم تویی دار و ندار من
اصلا غلط کردم ببخش این اشتباهم را

من “زائر “بی دست و پا و بی پناهم که
آورده ام همیشه بر روضه پناهم را


رامین برومند(زائر)