محاله که دست از ، تو بردارم آقا
به تو خورد و سکه شده کارم آقا
محاله،کسی که عشقتو چشیده باشه
محاله،کسی که کربلا رو دیده باشه
محاله،بگه خیری ازت ندیده باشه
محاله محاله
دروغه،که مهربون از تو میشه پیدا
دروغه،کسی بدون تو نمیشه آقا
دروغه،کجا این همه جنون داره لیلا
دروغه دروغه
لقمه پاک باباهاو،دعای خیر مادرهامون
ثمرش این شده که حالت،ما گداییم و تو آقامون...
حسین حسین
بنددوم
همیشه یه ذکره که گل کرده رو لب
که میگم دمادم مدد عمه زینب
عقیله،بهای دیدن حرم رو میدم
عقیله،برا فدا شدن سرم رو میدم
عقیله،پسر فقط نه دخترم رو میدم
عقیله عقیله
ایشاالله،با دستای کریم و مهربونت
ایشالله،تو صحن تو میشم یه یاکریمت
ایشالله،منم بشم مدافع حریمت
ایشالله ایشالله
برا ما که مست و مجنونیم،ذکر عمه زینب عشقه
وعده سینه زنی ما،بعد کربلا تو دمشقه
حسین حسین
بندسوم
با شور و با مستی،با ذکر رقیه
کنم لعن بر خو،لی و زجر امیه
رقیه،تا جون دارم برای تو می خونم
رقیه،ببین عشق تو جاریه تو خونم
رقیه،دفاع از حرمت اوج جنونم
رقیه رقیه
رقیه،گدای کوی تو همیشه آقاست
رقیه،حساب کتاب نوکرات با زهراست
رقیه،ببین که نوکر غریب و تنهاست
رقیه رقیه
عاشق مادر ساداتم،دشمن سخت مغیرم من
به همه گفتم و میگم که، شکر حق عبد رقیم من
حسین حسین
- دوشنبه
- 30
- فروردین
- 1400
- ساعت
- 21:37
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مجید مراد زاده
ارسال دیدگاه