معرفت وقتی نباشد از امامت غافلی..
جز صراطِ او به راه و هرصراطی مایلی..
معرفت وقتی نباشد می روی راهِ خطا..
بی امامانِ هُدا..مشتی خسِ ناقابلی..
معرفت..دُرّ ِ گرانمایه ست مثلِ یک صدف
در به دست آوردنش تنها خودت یک حائلی
بهرِ کسبِ معرفت باید ز هر چیزی گذشت
جا نمی گیرد یقیناً معرفت در هر دلی..
(معرفت دلدادگی می آوَرد با اشتیاق )
(معرفت..گاهی ست در وصل و گهی بینِ فراق)
معرفت را دیده ام صدبار در بیت الحسن
وا شود قطعاً دلِ دلدار در بیت الحسن
گر که هستی عاشقِ خطّ و مرامِ مرتضا
هست خُلقِ حیدر کرّار در بیت الحسن
ارشد اولادِ پیغمبر امامِ مجتباست..
جلوه های احمد مختار در بیت الحسن
عشقِ زهرا با همین آقا بهم آمیخته..
رمز و رازِ مادری..انگار در بیت الحسن
(هیچکس رانده نشد از این سرای معرفت )
(از گلوی مجتبا آید صدای معرفت..)
بی حسن لغزنده است آخر صراط المستقیم
بی حسن هرگز نخواهی دید جنّاتِ نعیم
ذکرِ لبهایت شود دائم معزّ المومنین..
بعدِ مولایم علی باشد به هر شیعه زعیم
معرفت را کسب کن در خاک پای نوکرش
هست اینجا از گدایانش مسیحا و کلیم
گر نگیری از درِ کاشانه اش ..بیچاره ای
گفته اند تنها بر این آقا کریم ابن کریم
(با کراماتش خودم می برم هفت آسمان )
(تکیه کردم بر محبّت های یارِ مهربان)
می رسد روزی که خود را قابلِ این در کنم
خالصانه مخلصانه خوبش را نوکر کنم
قیمتی اصلاً ندارم در نگاهِ دیگران ..
با نگاهِ مجتبا یک روز خود را زر کنم
با گدایی حسن دارم یقین ای عاشقان..
با تمامیّ ِ وجودم عالمی مضطر کنم..
نیستم از آن کسانی که فراموشم شود
سعی دارم یاد و ذکرش را فقط ازبر کنم
(عقده ها را باز کردم با ندای یا حسن)
(واله و شیدا شوم با نغمه های یا حسن )
- شنبه
- 4
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 18:57
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه