خندان شد، قلب حسن از رخ زیبای تو
نوری و حوران وملک عاشق و شیدای تو
دشت و دمن لاله زلبخند تماشای تو
محو تواند محو تواند محو تماشای تو
محو تواند محو تماشای تو
دلبر و دلدار منی دلبر و دلدارمن
از کرمت پر نعم است گیتی و هم خوان من
جنت بین، گشته مصفا زگل روی تو
شمس و قمر گشته خجل سجده کنند سوی تو
گلشن و گل باغ و زانوار گل روی تو
محو تواند محو تواند محو گل روی تو
محو تواند محو گل روی تو
یاور و غمخوار منی یار وفا دار من
لطف تو زینت شه من داده به گفتار من
گریان شد، چشم جفا پیشه زمیلاد تو
هر که مُحِبَّت بُود آری که بُود یاد تو
جن و ملک انس و ز زیبایی رخسارتو
محو تواند محوتواند محو دگر بار تو
محو تواند محو دگر بار تو
سرورو سالار منی سرورو سالار من
واله و حیران زرُخت دیده ی بیمار من
«ثاقب»شد،عاشق آن روی صفا بخش تو
داده جلا بر دل او نام جلا بخش تو
گوش و دلش چشم وی از خنده ی زیبای تو
محو تواند محو تواند محو تماشای تو
محو تواند محو تماشای تو
دلبر و دلدار منی یار وفادار من
منجی عالم توئی ای سرور و سالار من
- یکشنبه
- 12
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 20:13
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
کربلایی فخرالدین اسکندری
ارسال دیدگاه