ای واسطه ی فیض خدا بر مردم
ای قبله ی هفتم،ای امام هشتم
از جانب خواهرت سلام آوردند
این هشت رباعی که رسیدند از قم
ای نور که تابیده شدی بر ظلمات
ای مَقدم تو مایه ی خِیر و برکات
در ارض و سماوات همه می گویند:
بر نورِ دلِ موسی جعفر صلوات
پیدا ز رُخ تو نور ثاقب باشد
بر درگه تو فرشته حاجب باشد
بر هر که شود زائر قبرت در طوس
فرمود نبی:بهشت واجب باشد
ای آنکه بود مهر و ولایت دینم
نام تو دهد به وقت غم،تسکینم
باید که خودت نگاه لطفی بکنی
تا سلسلة الذّهب شود آئینم
معنای بلند إنّما هستی تو
مصداق شریف هَل أتی هستی تو
ایمن ز عذاب می شود هرکس که
گوید:(أنا مِن شُروطِها)هستی تو
بر شوکت جاودانی تو صلوات
بر عصمت آسمانی تو صلوات
نومید نرفته هیچ کس از در تو
بر رأفت و مهربانی تو صلوات
هر کس که زند تو را صدا،می آئی
بیمار شود،بهر شفا می آئی
خوشبخت کسی بود که بر درگه تو
یک بار بیاید تو سه جا می آئی
ای قطعه ای از بهشت خاک حرمت
ای چشم همه به دست لطف و کرمت
هرچند بضاعتم همین بود،ولی
این هشت رباعی به فدای قدمت
شاعر :  علی اصغر انصاریان