#بنداول
بدبخت ترین آدم
اونه که ماه رمضون تموم شه و _ بخشیده نشه
بدبخت ترین آدم
اونه که بساطِ جرم و گناهش _ برچیده نشه
بدبخت ترین آدم
اونه که بدون توبه بمیره _ آمرزیده نشه
در خونه خدا میخونه / عبد بی نوا
اغفرلی الذنوب التی/تنزل البلا
اگه امشبم منو رد کنی/میشکنه دلم
اغفرلی الذنوب التی/تنزل النغم
بیچارم نکن
بیا و منو ببخش_ آوارم نکن
کار من نوکریه _ بیکارم نکن
منو رسوا و ذلیل و خارم نکن
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(بیچارم نکن _الهی العفو)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#بنددوم
خوشبخت ترین آدم
اونه که عمرشو پای روضه ها / کرده سپری
خوشبخت ترین آدم
اونه که واسه حسین بن علی/کرده نوکری
خوشبخت ترین آدم
اونه که حضرت فاطمه براش /کرده مادری
خوش به حال کسی که همیشه / توی کربلاست
تا دلش تنگ میشه زود میبینه / جلوی آقاست
ولی من که دورم از ضریحش /گریه میکنم
بجای حرم به کنج روضه / تکیه میکنم
بداقبالیه
آخه جام تو کربلا امشب خالیه
نصیبم نشد حدود یکسالیه
(اربعین)عرفه راهی بشم خیلی عالیه
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(بحق الحسین _ الهی العفو)
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
#بندسوم
"تشنه ترین آدم"
اونه که لب،تشنه سر از تنش / بریده شد
"بی کس ترین آدم"
اونه که تنش بزیر سم اسب / کشیده شد
"مظلوم ترین آدم"
اونه که حتی لباسای تنش / دزدیده شد
شمر بی حیا اومد تو گودال/ با لگد میزد
جلوی حضرت زهرا به حسین /حرف بد میزد
روی سینه حسینو نشست و / موهاشو کشید
ضربه میزد و سر آقارو/ از قفا برید
زهرا گریه کرد
آسمونو زمین و دنیا گریه کرد
رو بلندی زینب کبری گریه کرد
بخدا که ماهی دریا گریه کرد
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
(واویلا حسین _ بمیرم آقا)
- سه شنبه
- 21
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 1:54
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
علی حاجیان فر
ارسال دیدگاه