شده ام با عشقت مأنوس
مستم از آن شهدِ پابوس
کربلایم را می گیریم
من زِ دست سلطانِ طوس
ياحسین(۳)
تاکه مأنوس سلطانم
نوکرِ این خانِدانَم
میْگْذرم پای تو ارباب
از سر و ناموس و جانم
ياحسین(۳)
به امامِ هشتم گیرم
من که از اطعامش سیرم
در راهِ کربلا آخر
می کند این آقا پیرم
ياحسین(۳)
من که آهویی آزادم
رامِ صحنِ گوهرشادم
تا شوم من کربلایی
دل به دستِ سلطان دادم
ياحسین(۳)
بر جوادش شِکوه بُردم
قسمِ یازهرا خوردم
شکرحق سلطان بخشید و..
کربلا من را آوُردم
ياحسین(۳)
با نوای یابن الشبیب
می کنم یادی از غریب
چون امامِ هشتم گویم
بِفدات ای شیب الخضیب
ياحسین(۳)
وای از آن ظهر عاشورا
چه به روزت آمد آقا
تن تو بر روی دشت و..
سر تو روی نیزه ها
واویلا(۳)
بعد تو وای از اسارت
چادر زینب شد غارت
می بَرندَش کوفه و شام
با اَذیَّت و جسارت
واویلا(۳)
- سه شنبه
- 21
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 2:26
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
مجتبی دسترنج
ارسال دیدگاه