ای جلوهء آیات خدا ! حضرت سجاد
وی قافله سالار سخن، خانه ات آباد
در بغضِ تو صد مرثیهء تلخ و جگرسوز
در نطق دلاویز تو صد پنجره فریاد
ای عطر دعای تو، رها در نفس شهر
«قد قامت»ِ تو، شوکتِ صد قامتِ شمشاد
زانو زده ی مکتب عشق تو، « ثمالی»
ای طفل دبستان سجودت شده زُهّاد
شایسته توصیف و ثنای تو « فرزدق»
بایسته ی الطاف تو هر باور آزاد
با اینهمه ای مرد چه تنها و غریبی
بی گنبد و بی بقعه و بی پنجره فولاد
ما زنده به آنیم که با عشق بگوییم:
« با آل علی هرکه درافتاد، بر افتاد»
- چهارشنبه
- 22
- اردیبهشت
- 1400
- ساعت
- 15:23
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
ابراهیم قبله آرباطان
ارسال دیدگاه