فیض بردیم ز احسان و عطا این شبها

پُر شود با کرمت دست گدا این شبها

تو بیا واسطه شو توبه ی ما رَد نشود

مستجاب است به نام تو دعا این شبها

آبرو دار ؛ بخر آبروی رفته ی ما

دست ما را بده در دست خدا این شبها

پسر فاطمه محتاج دعائیم همه

می روی وقت مناجات کجا این شبها

در شب قدر که تقدیر همه خورد رقم

چه نوشتند برای شهدا این شبها

در همه عمر همه حاجت ما دیدن توست

لحظه ای پرده ز رخسار گشا این شبها

عده ای در نجف و صحن علی مهمان اند

مست حیدر دَم ایوان طلا این شبها

بر سر سفرهی سلطان چقدر می چسبد

طعم افطار ز دستان رضا این شبها

به همان چادر خاکی شده در کوچه قسم

یک سحری مجلس ما نیز بیا این شبها

تا سحر ذکر لب توست الهی به حسین

می روی تا حرم کرببلا این شبها

نوکرانت همه دلتنگ مُحرم هستند

جان زهرا بده روزی ما این شبها

مثل رگهای لبش هر نفسی خون می رفت

یاد آن لب شده ام غرق نوا این شبها

مثل زینب دل ما را به خدا ریخت به هم

زلف آشفته ی یک راس جدا این شبها

دم مغرب به روی نیزه سرش را بردن

ناله ها تا به مدینه خبرش را بردند

همه با دست پر از کرببلا می رفتن

عده ای چنگ زده بال و پرش را بردند

نخ پیراهن توست به لبهای کسی

گرگ ها بر سر دندان جگرش را بردند

بیشتر از همه در علقمه معطل بودند

با چه زحمت سر قرص قمرش را بردند