دل شعله ور شد! از غمی دیرینه شد ویران
از اتفاقی شوم بغض ِ سینه شد ویران

با کینه ای که داشتند از حضرت حیدر(ع)
آن سرپناه محکم و دیرینه شد ویران

اشکی چکید از داغِ تخریب حرم وقتی
گلدسته تکه تکه شد، آئینه شد ویران

دلشوره های مادر سادات شد آباد
وقتی بقیعِ مجتبی(ع) با کینه شد ویران

سجاده و عِلم و صداقت مثل خورشیدی-
هرگز نشد خاموش اگر گنجینه شد ویران

از دیدنِ چندین مزار خاکی و خلوت
قلبی که بین روضه خورده پینه؛ شد ویران

در آرزوی بازسازی حرم یک عمر...
حال امام عصر(عج) هر آدینه شد ویران!