مریدِ حضرت عشقن دلایِ مومنِ عاشق
سوا شدن همه خوبا برایِ مکتبِ صادق
دلِ ابرا براش گریونه
حرمش تویِ قلبامونِ
گریه هایِ ملائک امشب
تو سکوت بقیع پنهونه
عرشِ خدا عزادار به احترامِ صادق
دستم به دامنت یا آقا امام صادق ..
با پایِ خسته که میرفت تو کوچه ها پِیِ مرکب
دوباره باز مجسّم شد، تموم روضۀ زینب
تا رو خاکِ زمین جا می موند
دلِ آسمونُ می سوزوند
تازیونه که بالا می رفت
روضه ها دلشُ می لرزوند
بین مدینه شامُ، شیخ الائمه دیده
روضه ش پر از نشونه، از عشقِ سر بریده
عرشِ خدا عزادار، به احترامِ صادق
دستم به دامنت یا، آقا امام صادق ..
محاسن سفید عشق، چراغِ این شبِ تارِ
گریزِ روضۀ صادق ، با روضۀ علمدارِ
تا که نام خدا تو دنیاست، غم کرببلا پا بر جاست
با نشونیِ قالَ الصادق، می خونیم مددی یا عباس
ای جان روضه هایِ کربُ و بَلا اباالفضل
صلِّ علی حسینُ و صلِّ عَلی اباالفضل
صَلِّ عَلی اباالفضل ....
- دوشنبه
- 10
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 16:10
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
ارسال دیدگاه