بنداول امام زمان(عج)
آجَرکَ الله مِن مُصیبَتِک
حجت ثانی عشَر
ازغم جدت حضرت صادق (ع)
شده چشمای تو تر
با دل محزون قلبی پر از خون
می باری باز بی امون
به تنت امشب کردی رخت غم
تو عزای جدتون
باز از روضه ها حالت مضطره
جدت روضه هاش مثل مادره
آه و واویلا آقام
بنددوم زبانحال امام صادق(ع)
لحظه ی آخر با دله مضطر
با دوتاچشم ترم
میخونم هردم باسرشک غم
مادرم وای مادرم
دل پریشونم زار و دلخونم
من غریبم ای خدا
به روی بستر میزنم پرپر
آه ازین زهر جفا
سوخت بال وپرم /وای از جگرم
آه از این دلم/ ای وای مادرم
واویلا آقام
بندسوم
با چشم خونبار / بی کس و بی یار
بردنم در کوچه ها
دستامو بستن /حرمت شکستن
این مردم بی حیا
بی عبا بردن/ بی عصا بردن
من و با قد کمون
نیمه شب بردن /با غضب بردن
من و با چشمای خون
غم خواری نبود غم خوارم بشه
هیچ مردی نبود که یارم بشه
واویلا آقام
بندچهارم گریز به( شام)
مردک نامرد
وقتی که می زد
من و از پشت بی هوا
افتادم یاده
رقیه و اون
زجر پست بی حیا
می زدش با مشت
که به قصد کشت
راه می رفت از رو تنش
جای ضربه هاش
جای چکمه هاش
مونده روی بدنش
هر وقت اسم با با رو می اورد
از دستای زجر یه سیلی می خورد
ابتا حسین
- دوشنبه
- 10
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 16:36
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
ارسال دیدگاه