حالا دارم میفهمم، آتیش در یعنی‌چی
حالا دارم میفهمم، سوختن پر یعنی‌چی
حالا دارم میفهمم، تُو کوچه‌های غربت
حمله به یک خونه با، چهل‌نفر یعنی‌چی
نفس نمونده تا بگم، یه دریا گریه هم کمه
خدا می‌دونه چی گذشت، تُو کوچه‌ها به فاطمه
وای از حال مادرم، وای از چشمای ترم
من هم بین کوچه‌ها، ارث از علی می‌برم
................................................
حالا دارم می‌بینم، گرد و غبار و دودو
حالا دارم می‌بینم، شعله‌های نمرودو
حالا دارم می‌بینم، چیزی رو که مادر دید
با دست بسته حیدر، جلوی مردم بود و
یکی نگفت تُو کوچه‌ها، بذار عبا به تن کنه
میون شهر کسی نبود، فکری به حال من کنه
وای از تنهاموندنم، وای از روضه‌خوندنم
با پاهای بی‌رمق، تا کوچه کشوندنم
................................................
حالا دیگه حس کردم، عطش رو تُو اوج تب
حالا دیگه حس کردم، درد و بلا رو امشب
حالا دیگه حس کردم، جلوی چندتا بچه
چرا همش خون بارید، چشای عمه‌م زینب
تُو کربلا خمیده شد، کسی که مثل حیدره
آخه کسی رو نیزه‌ها، سر حسینو می‌بَره
وای از ماجرای نی، وای از روضه‌های نی
سنگ می‌خورد به بچه‌ها، هِی از لابه‌لای نی
- دوشنبه
- 10
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 22:23
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
حمید رمی
ارسال دیدگاه