امام صادق ما را حرامیان بردند
و یک ستاره دوباره از آسمان بردند
دری شکست و دوباره مدینه شد تکرار
رئیس مذهب ما را کشان کشان بردند
به زور و ظلم وجفا و به حیله و نیرنگ
ز گنج ناب امامت دُری گران بردند
شبیه چادر زهرا که روی خاک افتاد
عبای خاکی او را فرشتگان بردند
و بی عصا و عبا و بدون عامه
شبیه شیر خدایی که روبهان بردند
به پیش چشم زن و بچه و کنیزانش
تمام اهل و عیالش به سر زنان.. بردند...
- دوشنبه
- 10
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 23:7
- نوشته شده توسط
- طاهره سادات مدرسی
- شاعر:
-
عماد بهرامی
ارسال دیدگاه