بگرفت نی نوای خود از نینوای تو
کرب و بلاست مشتقی از کربلای تو
داری به حشر جنت و دوزخ در اختیار
ای تک کلید روضة رضوان رضای تو
دربارگاه حضرت حق پاسخی نبود
همپایة الستی قالو بلای تو
در راه حق ای آنکه گذشتی زهستی ات
ریزد خدا تمامی هستی به پای تو
شد سعی حاجیان همه از مروه تا صفا
مروه که سهل کعبه ندارد صفای تو
در امتحان هرچه بلا ای تو روسفید
شد ابتلا نشانة قُرب و ولای تو
خواندی به یاریت همه را روز واقعه
آید بگوش تا به قیامت صلای تو
قربانی منای چه کس بود جان خویش
ای جان نثارحق همه جانها فدای تو
افزون ز یک دو ذبح نبرده منا کسی
هفتاد ودو ذبیح تو شد در منای تو
از عمق جان اگرچه ولایی غزل سرود
هرگز نبود اوج غزل در رسای تو
- پنج شنبه
- 27
- خرداد
- 1400
- ساعت
- 13:16
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سید ناصر ولائی زنجانی
ارسال دیدگاه