ای کاروان آهسته ران زینب پریشان میرود
از مقتل آرام جان با چشم گریان میرود
با آه و افغان میرود نعش برادر بر زمین
زینب پریشان و غمین بی یاور و یار و معین
زینب پریشان میرود با چشم گریان میرود
واحسـرتا واحسـرتا در پیش رو برنیزه ها
سرها همه ازتن جدا ازدیدن آن صحنه ها
زینب پریشان میرود با چشم گریان میرود
باقلب پر درد و محن گوید چنین زینب سخن
مانده برادر بی کفن ای لالة دشت و دمن
زینب پریشان میرود با چشم گریان میرود
آی گل فروش آی گل فروش خون حسین آمد بجوش
بانگ جرس آید به گوش گیرد زهر سر عقل و هوش
زینب پریشان میرود با چشم گریان می رود
زینب پریشان ، باآه وافغان ، با قلب سوزان ، میرود
زینب پریشان میرود ای کاروان آهسته ران
ازمقتل آرام جان باچشم گریان می رود
باغّل و زنجیر ای خدا بسته شده اهل ولا
همبسته ها از هم جدا با اشک و با آه و نوا
زینب پریشان میرود با چشم گریان می رود
داخل به کوفه کاروان سرها به نیزه همچنان
بر اهل کوفه میهمان همراه اشک کودکان
زینب پریشان میرود با چشم گریان می رود
آید به استقبالشان آن اهل کوفه بی امان
برسنگشان سرها نشان از دیدن آن دف زنان
زینب پریشان میرود با چشم گریان می رود
راس حسین برنیزه ها خوانَد زآیات خدا
در هلهله اهل جفا گرید زغم ارض وسما
زینب پریشان میرود باچشم گریان میرود
یکمرد رذل بی حیا آندم جسارت می کند
بر آن سر ازتن جدا سنگش اصابت می کند
از زینب خونین جگر چون صلب طاقت می کند
جاری شود تا خون زسر سر بر کجاوه می زند
زینب پریشان میرود با چشم گریان می رود
دارد ولایی شور وشین گوید به هر دم یا حسین
ای مصطفی را نور عین پشت وپناه عالمین
زینب پریشان میرود با چشم گریان می رود
- سه شنبه
- 1
- تیر
- 1400
- ساعت
- 18:56
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سید ناصر ولائی زنجانی
ارسال دیدگاه