میگذرد روز و شب امشب و فردای من
تا گذرد زِین گذر ، ماه دِلارای من
گر شبی آید بخواب پای نَهد دیده ام
لِیله ی قَدرَم شود آن شب و رویای من
مرغ دلم نغمه ها خوانده زِهِجر و وصال
کاش دَمی بشنود یار تَمنّای من
کُلبه ی اَحزان ما صحن گلستان شود
گر نَهد آنجا قَدم یوسف زهرای من
ترسم از این واقعه عمر به هجران رود
خاک سیَه تا شود منزل و مَاوای من
جان دو عالم بیا ، پَس بِزَن این پَرده را
گر نکنم جان فدا ،وای من و وای من
(نادر)اگر عاشقی خود شِکن آنگَه بیا
بُت شده درجان و تن این مَن و مَنهایِ من
- شنبه
- 12
- تیر
- 1400
- ساعت
- 16:50
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج نادر بابایی
ارسال دیدگاه