یا حضرت باقر(ع)

مسموم گشتم با زهر کینه
خدا نگهدار شهر مدینه) ۲

من باقرم سبط علی مرتضایم
من یادگار صحنه ی کرببلایم) ۲
واویلتا، واویلتا، آه و واویلا۴
______________________
شرر فتاده بر پیکر من
بیا تو جعفر اندر بر من

سوز عطش تاب وتوانم برده بابا
آورده یادم تشنگی در کربلا را
واویلتا...
_______________________
از بهر رفتن من بی شکیبم
آمد به یادم جد غریبم

دیدم چگونه او براه دین فدا شد
دست عمو عباس من از تن جدا شد
واویلتا...
______________________
بر نیزه دیدم سر شهیدان
اشک زنان وفغان طفلان

در آن غروب غم در آن صحرا دویدم
بدتر زشام و آن اسیری من ندیدم
واویلتا....
_______________________
آمد عزای هجرت باقر
وای از بقیع و غربت باقر

آتش زده اندر قلوب شیعه داغش
جان‌ها بسوزد بهر قبر بی چراغش
واویلتا...

شعر:اسماعیل تقوایی