یا حضرت باقر(ع)
مسموم گشتم با زهر کینه
خدا نگهدار شهر مدینه) 2
من باقرم سبط علی مرتضایم
من یادگار صحنه ی کرببلایم) 2
واویلتا، واویلتا، آه و واویلا4
______________________
شرر فتاده بر پیکر من
بیا تو جعفر اندر بر من
سوز عطش تاب وتوانم برده بابا
آورده یادم تشنگی در کربلا را
واویلتا...
_______________________
از بهر رفتن من بی شکیبم
آمد به یادم جد غریبم
دیدم چگونه او براه دین فدا شد
دست عمو عباس من از تن جدا شد
واویلتا...
______________________
بر نیزه دیدم سر شهیدان
اشک زنان وفغان طفلان
در آن غروب غم در آن صحرا دویدم
بدتر زشام و آن اسیری من ندیدم
واویلتا....
_______________________
آمد عزای هجرت باقر
وای از بقیع و غربت باقر
آتش زده اندر قلوب شیعه داغش
جان‌ها بسوزد بهر قبر بی چراغش
واویلتا...
شعر:اسماعیل تقوایی
- شنبه
- 26
- تیر
- 1400
- ساعت
- 16:25
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
- شاعر:
-
اسماعیل تقوایی
ارسال دیدگاه