عم اوغلی درد و غمیم دلده بی نهایتدی
ولی اورکده سوزوم آیری بیر عبارتدی
اجازه ویرسن اگر سِرّین ایلرم اظهار
دوشوب شماره نفس، دم بو دم غنیمتدی
چوخ آز قالور که یومام دیده دار محنتدن
بو فعله فرصت باقی ولی کفایتدی
عنایت ایله اوزون غسل ویر من زاره
وصیتیم سنه هر چند چوخلی زحمتدی
آیرما کوینکیمی پیکر نحیفیمدن
که داغلی سینه مین اوستی بویوک جراحتدی
یارا قراریوی دیلدن آلار او ساعتده
بو یرده فکر و خیالیم همان او ساعتدی
دوزنمَسن باخاسان یاره مه محبتدن
محبتیون منه چون دلده بی نهایتدی
گیجیله فاطمه نی قبرینه آپار تاپشور
سقیفه اهلینه چون مایه حقارتدی
قائیت یانان قاپیا چَک قرا عزادار اول
غریبه آغلاسا هر کیمسه گر عبادتدی
ئوزون که واقف اسرار اهل عالمسن
عرایضم غم و آلامیدن علامتدی
غریبه وقتیده لطفون اولوبدی شامل حال
غریبه محفل غمدور غریبه خلوتدی
خدایه حمد اولا که حین ارتحالیمده
باشیمین اوسته امامیم هله سلامتدی
بو باره ده اورکیمده یوخومدی درد و غمیم
خدا بولور که خیالیم نه قدری راحتدی
سَنون اورکده غمون اود سالوبدی اکباده
دوتولموسان او بولود تک نه وضع و حالتدی؟
اگر چه ظاهر صورتده غصب اولوب حَقون
ولیک صورت باطنده آیری صورتدی
سنون ولایتیوین ضامنی خدا اوزیدی
ولایتون بشره دهریده نه نعمتدی !
سنون ولایتیوه فاطمه اوزی قربان
نه چون ولایتیوین ریشه سی اصالتدی
اولار که درس آلاجاخ مکتب ولایتدن
جهاندا ننگ اولارا یاعلی اسارتدی
عرایضم تاپاجاخدور تحقق عالمده
حسینیمی گوروسن طالب شهادتدی
داریخما خانه نشین اولموسان نچّه مدت
جهاندا اهل دیلون چَکدوقی مصیبتدی
مصیبتین اثریندن اولوبدی باغرین قان
سبب او درد و غمه دلده جاهل امتدی
همین بو امت اِیدوب یثربی منه غربت
سنه ده فاطمه سیز واقفم که غربتدی
غریب شهریده بو سن بودا بالالاریم
گوتورمه گوز که سنه دوت بالام امانتدی
گلنده قبریمون اوسته گتیر بالالاریدا
بالالاریندان، عجبدی آنا خجالتدی
قاپوم یاناندان او قوش تک که لانه سی داغیلار
بو دوت بالامیزی محتاج استراحتدی
عزیزه زینبیمین گلمیوب یوخی گوزینه
نه تک بو بیر گیجه ده بلکه نچه مدتدی
مدام یاره آچوب باغلیوب سحر آخشام
مشیتی بالامون سر بسر مشقتدی
قاباقدا زینبیمینده یامان گونی اولاجاخ
چاقیرسا داده او دم موقع اجابتدی
رباب الینده قالار زینبین او دم اتکی
واروندی علم اعلیٰ عرضیمی اشارتدی
گیدنده کرب و بلایه مدینه دن گل گِیت
منی اوزونله آپار کربلایه فرصتدی
گیدوم حسینه بیر آز آغلیوم چوخور یرده
بالالارین آنادان انتظاری رافتدی
او دم زیارتی قلبیمده آرزودی منه
(عتیقه) تربتیده مایه شفاعتدی
بداهه سرایی در گروه مداحان و شعرای اهلبیت (ع)
- یکشنبه
- 3
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 15:53
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
استاد داود طهمورثی
ارسال دیدگاه