اگر ز بادۀ باد غرور سر مستی
مثال دار فنا یک عجوزۀ پستی
اگر به فلسفۀ مرگ آشنا باشی
کجا افاده فروشی به عالم هستی
نظر ز آمدنت در جهان فانی چیست
چگونه در صف این خاکیان پیوستی
به خود بیا به خدا روز رستخیزی هست
نکن به پیر و جوان زمانه تردستی
ضمیر خام تو آکنده از مضرّات است
تو دست اهرمن از پشت حبّذا بستی
قدم بروی سر و سینۀ سلف داری
نگر بدیدۀ دل هر کجا که بنشستی
به برگ کاه نیارزد جهان به جاه علی
دوباره خاک شوی بارها شنیدستی
دو روز عمر گرامی غنیمت است دلا
بلند کن به رضای خدا تو هم دستی
نیامدی بجهان بهر عیش و نوش و طرب
چرا ز پیر خرد در زمانه بگسستی
بترس چوب خدا بی صدا خورد به تنت
اگر دلی به خطا جاهلانه بشکستی
کمند مرگ تو را صید میکند روزی
بریده میشود از تن توان هر جستی
چو رخت آخرت از این دیار برچیدی
ز پول و ثروت و جاه و مقام خود رستی
چگونه خلق پذیرد «صفا» نصایح تو
تو خود همیشه خماری بگونۀ مستی
- یکشنبه
- 3
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 17:26
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج ناصر تبسمی اردبیلی
ارسال دیدگاه