باز عالم اسلام عزادار حسین است
بالاتر از این بلکه سزاوار حسین است
این کیست که مشتاق غمش گشته جهانی
هر عارف عاشق همه بیمار حسین است
بسیار شنیدیم و یا خویش گواهیم
از مختلف ادیان که طرفدار حسین است
نومید ، طفیل در این شاه نگشته
این خوی خوشش گرمی بازار حسین است
زین روست چو هر سال شود ماه محرّم
ارضی و سماوی همه خونبار حسین است
حتّی که سیه پوش بود بیت الهی
یعنی که خدا نیز هوادار حسین است
بینند خلایق چو شود روز قیامت
پیوسته بلند از همه دیوار حسین است
هر کس که بر او قطره ی اشکی بفشاند
خوشبخت شد هر محتشمی خوار حسین است
آن کس که تواند دهد عفو همگانی
در روز جزا خالق و یا کار حسین است
ای جمله ی آنانکه عزادار حسینید
هم کُفو شهیدان جمل بدر و حنینید
هر جا سخن از محنت سوزان حسین است
آنجا به یقین روضه ی رضوان حسین است
توفیق وقوف هر که در این روضه بیابد
ایمن ز غم دوزخ سبحان حسین است
ما را چه غم از حول جهنّم دگر ای دوست
زیرا که به دل مهر فروزان حسین است
آتش نپذیرد تن احباب حسین را
چون نار خودش مخلص ایمان حسین است
آنروز که آتش به نبی گشت گلستان
بی شبهه تنم گفته که قربان حسین است
دیدید به هر کوی زده فاطمه پرچم
آن بهکده و مرکز درمان حسین است
با اشک بصر شور تمنّا بشتابید
مخصوص مریضان پریشان حسین است
مشمول عنایات عزیز دل زهرا است
هر کس که سر سفره ی احسان حسین است
یعنی همه ی هیئتیان شامل رحمت
هم در دو جهان خرّم و مهمان حسین است
المزرعة الاخره حق گفته جهان را
در عشق حسین یافتم این سرّ نهان را
چون سیّد و سالار شهیدان حسین است
محبوب خدا شافع عصیان حسین است
آن کس که جگر گوشه ی خود کرده کفن پوش
دل کنده از آن سرو خرامان حسین است
هفتاد و دو قربانی جان بر کف خود را
یک یک بنمود عازم میدان حسین است
با خون بگرفته ست وضو آن شه مظلوم
تا زنده کند حرمت قرآن حسین است
از باد ستم گلشن دین شد همه پر پر
در مصدر این دسته ی ریحان حسین است
بی غسل و کفن در وسط گودی مقتل
تن بی سر و صد پاره و عریان حسین است
آنکه ز همه هستی خود یکسره بگذشت
درمان به همه درد محبّان حسین است
آنروز که از زیر لحد جمله در آیند
یاران نهراسید که سلطان حسین است
نومید "صفا" کی شود از کان کرامت
روزی که به حق قاضی دیوان حسین است
- دوشنبه
- 4
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 16:27
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج ناصر تبسمی اردبیلی
ارسال دیدگاه