مو‌پریشان می شوم وقتی که می بینم سرت
از روی نیزه ،نگاهی کن به سمتِ دخترت
همسفرهایم ببین زجر و سنان و حرمله
گاه‌گاهی هم تماشا کن کمی دور وبرت
از عموجانم گله دارم گله های زیاد
در کجا مانده بگو آیا وزیرِ لشگرت؟
مویه کرده دنده ای از پهلویم با ضربِ پا
سخت می آید نَفَس بابا شدم چون مادرت
هیچ می دانی شبی افتادم از ناقه به خاک
حال و روزم را ببین قربانِ چشمانِ ترت
یک بیابان و شب و تنهایی و خوفِ خطر
هیچ می دانی که لرزیده ز وحشت کفترت
زجر آوردم بسوی کاروان ..امّا نماند
چادر سالم وَ یا موی بلندِ دخترت
هرچه را که بود غارت کرده اند ای مهربان
یادگاری های گوشم از علی اکبرت
بعداز این دیگر نمی بافم همین گیسوی کم
مو پریشان می شوم وقتی که می بینم سرت
- جمعه
- 15
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 18:17
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محسن راحت حق
ارسال دیدگاه