بدید مژده عزیزان سرور امد
ز یوسف کودکی خوشگلتر امد
فدای چشم و ابرویش شوم من
بلی یعنی علی اکبر امد
شنیدم بلبلی اواز میخواند
ز اخر مشق عشق اغاز میخواند
به اغوشش گرفت لیلا گلش را
ز نغمه اکبرش را ناز میخواند
طلا و گوهر از زرگر بخواهید
همی والاتر از گوهر بخواهید
خبر ای بی دوایان بی دوایید
شفا را از علی اکبر بخواهید
نسیمی دست خود برگل نشاند
گلستانان به صحرا گل فشاند
حسین گشته پدر از شوق و شورش
به روی طفل خود دستی کشاند
همه چون کف زنان اکبر بگویند
ملائک در جنان اکبر بگویند
منور کرده این دلبر جهان را
که عشاق جهان اکبر بگویند
ستاره بوسه ای بر ماه دارد
هزاران مژده ای در راه دارد
حسین بر یوسفت باشد هواست
که این شهر شما صد چاه دارد
صدای ربنا آید به گوشم
بکن امری که مولاجان بگوشم
مرا خادم بگیر بر طفل خود چون
به جز صهبای تو چیزی ننوشم
علی اکبر بود نامش چه زیبا
چو صید افتم به دامش چه زیبا
من از روز ازل هستم غلامش
که هستم مست زین جامش چه زیبا
- شنبه
- 16
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 23:40
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حسین خدایی زنجانی
ارسال دیدگاه