بر روی خیمه رفتنت اما گذاشتند
جایی برای بوسه ام آیا گذاشتند ؟
ای سوره ادب ، تو بزرگی کن و ببخش
رویت اگر که بی ادبان پا گذاشتند
رفتند تا بشارت قتل تو را دهند
سر نیزه را به سینه ی تو جا گذاشتند
دست تو را غلاف نزد، تیغشان برید
داغ تو را به سینه ی زهرا گذاشتند
تو پیشمرگ شاه شهیدی و قبل از او
جسم تو را به معرض گرما گذاشتند
می خواستند بر بخورد بر غرور ما
پاشیدن تو را به تماشا گذاشتند
- یکشنبه
- 17
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 10:19
- نوشته شده توسط
- محدثه محمدی
- شاعر:
-
ناصر دودانگه
ارسال دیدگاه