?بفرمائید....
?یک جرعه غزل ناب....
?مهدوی

چه میشود که بیایی کنم تماشایت
فدای بغض گلوگیر و اشک شبهایت

شبی گذر کن از این کوچه های دلتنگی
که دل هوای تو کرده فدای غمهایت

غم تو غصه ی عالم شده نمیفهمد
کسیکه دل به همه داده جز تولایت

صدای شیهه ی اسبت ز دور میآید
بیا که عالم و آدم فتاده بر پایت

بهمره تو بیاید نسیم شوق وصال
معطر است جهانی ز باغ گلهایت

گل شقایق و یاس و عقاقی  و سوسن
الا تو نرگس زهرا به چشمانم جایت

انا ابن حیدریت لرزه بر جهان انداخت
تمام عالم از این بانگ گشته شیدایت