به حيرتم كه چه وصفي كنم به شان علي
كه عرش و فرش بود جمله مدح خوان علي
نه من كه طبع هزاران چو من فرو ماند
ز برشمردن اوصاف بي كران علي
علو قدر همين بس بود كه در دو جهان
عليست آل محمد محمد آل علي
اگر متاع دو عالم به دست من باشد
فداي نام علي مي كنم به جان علي
به آستين سعادت كجا رسد دستش
كسي كه چهره نسايد بر آستان علي
بساط گلشن جنت به ديگران بخشم
اگر گلي به كف آرم ز بوستان علي
به پادشاهي عالم فرو نيارد سر
هر آن گدا كه بود ريزه خوار خوان علي
ز نقد هر دو جهان تا كه بي نياز شوي
به جوي گوهري از گنج شايگان علي
به راه علم و عمل پيشتاز امت بود
كسي نبود درين عرصه همعنان علي
بر آشيانه ي باغ جهان از آن ننشست
كه بر فراز فلك بود آشيان علي
جهان و جيفه ي او را به نيم جو نخريد
كسي نداد طلاق جهان بسان علي
دلا ز آتش دوزخ كسي بود ايمن
كه دوستدار علي گشت و دودمان علي
اگر تو نيز چو من بنده ي گنهكاري
بجو شفاعت فردا ز خاندان علي
علي كه آيت حق بود حق بود همه را
فروغ و فخر فروشند پيروان علي
چو (نظمي ) ار همه عالم شود مديحه سراي
مديحه يي نسرايد كسي به شان علي
- جمعه
- 29
- مرداد
- 1400
- ساعت
- 10:49
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
علی نظمی تبریزی
ارسال دیدگاه