زمزمه ونوحه شهادت رقیه خاتون
عمه بیا دیدم به رویا
گم شده ی من شده پیدا
دیدم که آمده کنارم، قرار قلب بیقرارم، قرار قلب بیقرارم
پدر پدر پدر پدر جان، پدر پدر پدر پدرجان، پدر، پدر، پدر، پدرجان
_______________________________
به گوشه خرابه ی شام
ندارد او قرار و آرام
عمه گرفته اش در آغوش،نمی شود رقیه خاموش، نمی شود رقیه خاموش
پدر پدر پدر پدر جان...
_______________________________:
زسوی دشمنان بابا
آورده شد سرش به آنجا
جانها بسوزد از برایش،سر پدر شده دوایش، سر پدر شده دوایش
پدر پدر پدر پدر جان...
_______________________________
زبان گرفته دختر ناز
با سر بابا شده دمساز
ببین پدر تو روی نیلی،ورم نموده جای سیلی، ورم نموده جای سیلی
پدر پدر پدر پدر جان...
_________________________________
هرجا که احساس خطر بود
عمه ی من مرا سپر بود
طاق شده طاقتم ای ماه، مرا دگر ببر به همراه، مرا دگر ببر به همراه
پدر پدر پدر پدر جان..
شعر :اسماعیل تقوایی
- پنج شنبه
- 4
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 14:32
- نوشته شده توسط
- اسماعیل تقوائی
- شاعر:
-
اسماعیل تقوایی
ارسال دیدگاه