واویلا واویلا که کشته شد حسن
واویلا واویلا شکسته یاسمن
واویلا واویلا خزان گشته چمن
واویلا واویلا خون شد دلِ من
واویلا واویلا از این داغ و مُحَن
******
دومین نخل امامت مجتبا
گشته مسموم سموم اشقیا
عاقبت مقتول زهر کینه شد
از دورنگی هایِ چرخِ بی وفا
شاخة سبزِ بهارِ یاء وسین
اولین دُردانة خیرالنسا
مجتبا آیینة ایزد نما
مجتبا اسطورة صلح و صفا
مجتبا نور دو چشمِ مصطفا  مجتبا تندیسِ عشقِ  مرتضا
واویلا واویلا که کشته شد حسن
******
همسری دل داده بر دنیای زر
آتشِ کین در نهادش شعله ور
دل سپرده بر سیاهی های دون
در اطاعت از پلیدی حیله گر
زهرِ کین را در سبویِ آب ریخت
تابنوشد وارثِ خیرالبشر
مجتبا آیینة ایزد نما مجتبا اسطورة صلح و صفا
مجتبا نور دو چشمِ مصطفا  مجتبا تندیسِ عشقِ  مرتضا
واویلا واویلا که کشته شد حسن
******
در درون خانه  تنها و غریب
بی انیس و همدم  و یار و حبیب
نورچشم و میوة جان رسول
جان سپرد از مکرِ  یاری نانجیب
خانه هم غمخانه شد دردیده اش
درشگفت از اینهمه صبر و شکیب
مجتبا آیینة ایزد نما مجتبا اسطورة صلح و صفا
مجتبا نور دو چشمِ مصطفا  مجتبا تندیسِ عشقِ  مرتضا
واویلا واویلا که کشته شد حسن
******
صلح او بر دین حق  رمز بقاست
پِی گذاری بر  قیامِ نینواست
راهِ او، اندیشة او ، صبر او
امتداد راهِ پاکِ  انبیاست
آنکه داده سروری  را درس عشق
صبر و صلح و مهرِ نابِ مجتباست
مجتبا آیینة ایزد نما مجتبا اسطورة صلح و صفا
مجتبا نور دو چشمِ مصطفا  مجتبا تندیسِ عشقِ  مرتضا
واویلا واویلا که کشته شد حسن