یا رَب منه بو لحظه دی بیر عمروله یاری
عشقونده سنون ، جان ویرورم هر ندن عاری
قان قان دیَن اوخلار یاغوری ایستی هوادن
یوز دوندروب اونلار منه ، منده سنه ساری
قربانیوی سالما نظرِ مرحمتوندن
جان اوسته وارام نعمتوین شکر گذاری
کور اولسون او گُوز که سنی گُورمز گُوز ایوینده
ای عالَم هستی ده بوتون ساری و جاری
گَر جامِ بَلاده گِنه وار بادۀ محنت
گُوندر مَنِ عطشانه ، خُمار قُویما خُماری
دنیا سو اولا ، من سوسوزی سالماز عطشدن
قورتارسا عطشدن منی ، وصلوندی قوتاری
ویردیم رَهِ عشقونده نَیه گَلدی گُمانیم
بیر باش دی قالان عاشقوین دار و نداری
دشمن دِئدی قُول بیعته قُوی ، سُویلَدیم اولماز
عشقیم دِئدی قان قان چاغورورسان؟ دِئدیم آری
تهدید اِئلیَن لر منی مَرگه نه بولولّلَر
مَرد ، آنّینی قانیله یووار ، اولسا غباری
زهرا چراغی مین بِئله طوفان اولا ، سُونمَز
حَشره کیمی وار مَشعَلیمون نوری شراری
آخر نفسیمدور ، گُل آچوب گُلشنِ جسمیم
کیم گُوردی خزان وقتی بو رونقده بهاری
سینَمده چاتوب باش باشا سُنبل کیمی اوخلار
داش یاره سی آلنیمدا قیزیل گُلدی قیزاری
روحوم قوشی چوخداندی که قالموشدی قَفسده
بیر اوخ توخونوب قلبیمه ، سیندیردی حِصاری
قان دِجله َسینه ، ظاهرِ حالیمده غَریقَم
باطنده او دریا دیَم هئچ یوخدی کناری
گون سِیری باشا چاتمادادی غم داشا داشدا
آز قالدی که طوفان قُوپا، محشر اولا جاری
قربانلاریمون دفنینه یوخ فرصتِ لازم
مندن گِئچوب ایش ، حفظ اِئله سجّادیمی باری
بیر حالیدیم آتموشام هر بیر زادی گُوزدن
دردیم یری وار ئولدوره گر زینبِ زاری
بیرلیق یارادوب عشق ، ایکی لیق مندن آراشدی
من گِئتدی ، منم ایندی ئُوزوم حاملِ باری
ای کاش بو حالیمده منیم ، بیر کس اُولِیدی
جان اوسته گُورِیدی مَنِ آزاده شُعاری
من ایستیورم عزّتینی دشمنیمینده
نِیلوم گُوروسَن ، دشمنیمین یوخدی چیخاری
ای مردمِ نااهل ، ندور سیزده بو نِکبت
آزاده اولون، ایلمدوز حقّه که یاری
سیز مَنله طرف سیز ، منیله جنگ اِئدون آخر
تنگ اِیلَمیون عترتیمه ، دار و دیاری
باش وِئرماقا وار منده رضا ، هاردادی صیّاد؟
قُویموش نه سببدور یارالی یرده شکاری
ای شمر ، نه ایستورسن علینون بالاسیندان؟
گر ظلمدی ، بسدی ، اُولی ظلمونده شماری
فکرون بودی جَنّتده آنام باشینی آچسین
اَوّل منی قورتار ، صورا گِئت خیمیه ساری
بو سن ، بو وفا دشتی ، بو قربانیِ جانان
کَس باشیمی ، وور نیزیه ، گولَندیره داری
غیرتلی کیشی، عترتینی خوار گُورنمَز
قُوی قان دوتا گُوز ، گُورمیه بو صحنه َنی باری
(ساکت) سنی اربابین اِئدوب شاعرِ ممتاز
قُوی چخسین حسودون گُوزی ، سن ساخلا وقاری
مین دفعه ده اشعاریمی ذکر ایلسه ذاکر
یوخ کهنه َلیقی ، وار سُوزومون جوشِ بهاری
- یکشنبه
- 7
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 16:23
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حسین ساکت
ارسال دیدگاه