تو زمین خوردی اسمان افتاد
مادرت باز ناگهان افتاد
جلوی چشم این و ان افتاد
دور و اطراف دشمنان افتاد
پیر و دلخون و قدکمان افتاد
مثل طعمه اسیر گرگی تو
زیر یک چکمه بزرگی تو
کفنت تکه پیرهن شده بود
خواهرت بود سینه زن شده بود
قاتلت بس که بد دهن شده بود
یاحسین گفتن قدغن شده بود
کربلا قبر یک بدن شده بود
نیزه را پشت و رو چه بد میزد
به سرت پشت هم لگد میزد
زیر پاهای نامسلمان ها
در دهانت شکسته دندان ها
بدنت زیر سنگ باران ها
به فدای سرت شود جان ها
علت اشک دیده گریان ها
بی تو امسال بدترین سال است
مرگ من در کنار گودال است
دست و پا میزدی بمیرم من
فکر یک تکه ای حصیرم من
توسرت کو که پس بگیرم من
بین خولی و شمر اسیرم من
میزنندم اگرچه پیرم من
تشنه جان دادی عشقم اخر سر
با خودت جان من بگیر و ببر
به سرت سنگ میزنند ای وای
به تنت سنگ میزنن ای وای
دهنت سنگ میزنند ای وای
به پرت سنگ میزنند ای وای
به برت سنگ میزنند ای وای
سرت از نیزه بر زمین افتاد
پای سر نیزه خواهرت جان داد
چشمه خون شدی وضو کردند
نیزه در حنجرت فرو کردند
پیکرت را پر از رفو کردند
در همان لحظه گفتگو کردند
گردنت را که پشت و رو کردند
حنجرت زیر خنجری کند است
نفست مثل نبض من تند است
- چهارشنبه
- 10
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 13:57
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
محمد حبیب زاده
ارسال دیدگاه