دلم یه ذره شده تا بیام میون حرمت
اگر چه دورم از حرم به من رسیده کرمت
تو مهربونترینی و رأفت تو جهانیه
هر کسی عاشق تو شد شیعه آسمانیه
تو که راه رسیدن ما به خدایی آقا جون
شکر خدا که ما شدیم امام رضایی آقا جون
کبوتر حرم منم دلداده ی مشهدِتم
دلم به مهر تو طلاست که خشتی از گنبدتم
یک نگاهی کن به دلم ببین چقدر دوست دارم
به پای مهربونی ِ تو زندگیمو می گذارم
امام رضا ولم نکن که بی تو بیچاره می شم
بی تو پناهی ندارم مونده و آواره می شم
هزار و یک اسم خدا نهان به اسم تو رضاست
سلسلة الذهب می گه دلم با حُبّ تو طلاست
باب الحوائج زاده ای از تو می شیم حاجت روا
تا زنده ایم فقط می گیم قربون تو امام رضا
بعد از نماز سلامی به شاه کربلا می دم
بین حسین و مهدی تون سلام به تو رضا می دم
سلام می دم امید دارم جواب سلامم بدی
به وقت مرگم ببینم به دیدن من اومدی
اگر نبودی آقا جون شیعه شدن صفا نداشت
خدا شناخته نمی شد اگر تو رو خدا نداشت
قشنگ تر از بهشت شده مرقد تو آقا ولی
خوب می دونی قشنگ نبود اگه حرم گدا نداشت
تو مثل زهرا می مونی مهربونی مهربونی
بدون تو عشق حسین این همه مبتلا نداشت
اگر نبود لطف شما شیعه نمی شدیم آقا
بدون تو این دل ما شوقی به کربلا نداشت
خوش به حال زائرای ساده و با صفا آقا
اون زائر روستایی که یه ذره ادعا نداشت
شاعر : جواد حیدری