او گون که قویدی رقیّه قَدم بو دنیایه
وئریلدی بزمِ عزای حسینه پیرایه
بو بیر خانمدی که دنیایه گلمیوب مثلی
چکردی حسرت اونا حُوریان اولا دایه
جهاندا اوچ ایل ایدوب عِمر، چوخلی عزّتیله
عزیزِ عالَمدی، خاصّه آلِ طاهایه
ولی او گون که تولّد تاپوب او نازلی بالا
اولوبدی مایهء غم، غملری اَحبّایه
تولّدینده اونا روضه خوان اولوب آتاسی
او روضه که اوخوموشدی خداسی موسایه
دلیل عرضیمه عُمده همین مَطلَبدور
که ماجراسی سالوب باشیمی بو سُودایه
قلم آلوب اَله آغلار گوزیله بو دلِ شَب
یازام، بو مَطلب اولا بلکه توشه ، عُقبایه
ولادتین شُعرادَن نَچون یازان یوخدی
دئدیم یازوم، اولا تا اهلِ ذُوقه سرمایه
اولان زمان آنادان، خواهرِ علی اکبر
قالاردی مات باخان زِلفِ عَنبر آسایه
حسینه عمرده غَملر شَریکی زینب او دم
سُرور و وجدیله گلدی حُضورِ مُولایه
ازل سلام ویروب قارداشا، خانم باجیسی
سوروشدی حالینی دل آچدی حَمدِ یکتایه
باخوب حسینه دئدی گوئیا او کنزِ حیا
گتورموشم سَنه بیر مژده من بو مَعنایه
ایدوب عَطا سَنه بیر قیز خدای عالمیان
که حُسنی طعنه وورار آفتابیلن آیه
بالا نجه بالا، ای گوزلریم ضیاسی حسین
که چوخ شَباهتی واردور آناسی زَهرایه
نِجه بالا، آلا گوز، قاره تِل لی، حوری وَش
اولا کاش عمّه سی قربان او موسَمن سایه
هُمای بخت آچوبدور رباب باشینه پَر
که ایلیوب اونی مادر بِیله دل آرایه
جمالی صانِعین قدرتین حکایت اِیدر
سزادی مَریم و سارا گله تَماشایه
چکر طریقهء اِسلامه قومِ تَرسانی
گذاری گر بالامون دوشسه هر کَلیسایه
بو سوزلری ایشیدنده او شاهِ دریا دل
گوزونده موج ووروب اَشکی، دوندی دریایه
دئدی گتور بالامی منده بیر گوروم زینب
دولی گوزیله باخوم، بیر او طفلِ زیبایه
گیدوب ربابدن آلدی خانم او غنچه گلی
کمالِ شوقیله ویردی امیرِ بَطحایه
آلوب اَل اوسته گُلین، باغبانِ گلشنِ دین
باخوب او باغه اولان عَندلیبِ شِیدایه
بیر آه سرد چکوب شاهِ کربلا دلدن
گلوب تموّجه آخدی سِرشکی سیمایه
اوزوندن اوپمَدی، اوپدی ازل ایاقلارینی
اولوبدی مایهء غم بو عَمل مَسیحایه
اوپَردی گاه یوزون، گه بلک لرین او، ولی
آنا باخاردی گوز آلتی او غملی ایمایه
یاناردی دلدن آناسی، ولی اِیدردی حَیا
اورک سوزین دیه بولمزدی، باخ شَکیبایه
گورنده زینب آخور قارداشین یوزه اشگی
کَسیلدی طاقتی، گیتدی توانی یَغمایه
دئدی حسین گوزیوون یاشینه باجون قربان
نه باعث اولدی بو اَندوهِ تاب و فرسایه
گتوردی قلبیمی دَرده بو طرزِ رَفتارون
گل ایله زینبی حالی، بو سِرّ اخفایه
اَزل ندن بالامون اوپمدون یوزون قارداش؟
سالار بو نسگلون اود، قلبِ پیر و بُرنایه
جواب ویردی باجی، دِئشمه قلبمون یاراسین
بو سِرّیده منی وادار ایتمه افشایه
اورکده وار اولارین که (شعاع) بیوک دَردی
دئ ایتمسونله اولار اِلتجا اَطبّایه
اَیاقدا دردیوه درمان، رقیّه دن آلدون
او درده که باخوب آچدی طبیب، دل، لایه
بو سرّی فاش اده، هر دردمنده سویله گلون
نه دَردوز اولسا دیون بو طبیبِ دانایه
یوخ اِحتیاجی اونون نسخیه معاینیه
که بیر باخیشدا اِیدر چارَه دردِ عُظمایه
حضورِ حقده اونون چوخ بیوک جلالی وار
نه خواهش ایلسه عَرضین قویار حق اِجرایه
اَگر منی قاپوسیندا بیر ایت حساب ائلسه
چکر خداسی قلم، دفترِ خَطایایه
(صمد نوازی) ویره حق، جزای خیر سنه
که عمده بانی سن اولدون بو شعر و اِنشایه
- چهارشنبه
- 10
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 15:1
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سعدی زمان سیدرضا حسینی
ارسال دیدگاه