گویند می شود دری از خُلد وا به قم
من گویمت که برتر از این نه بها به قم
چون مهد پاک دختر موسی بن جعفرست
خُلد برین رسد زِ شرافت کجا به قم
معصومه مکرمه ثانیِ فاطمه
کافزود مقدمش شرف و اعتلا به قم
ساید فلک به پای وِی از رویِ فخر سر
هر کو نهاد از سر اِخلاص پا به قم
بر زائرش به چشم رضا بنگرد خدا
زیرا که هست درگه اُخت الرضا به قم
گر طوس از برادر وی رشک طور شد
زو نیز گشته کعبۀ دل ها بنا به قم
اندر خبر بود که در آخر زمان برند
گاه ظهور جور و فِتن التجا به قم
زیرا که مهد امن و امان است درگهش
آری که خفته ملجاء اهل ولا به قم
چونان که هست قبۀ جدّش به کربلا
گردد بدون شبهه اجابت دعا به قم
زَر کن مِسِ وجود خود از خاک پاک وِی
ای کیمیا طلب بطلب کیمیا به قم
باری زِ صدر اول اسلام تاکنون
بوده است مهد شیعه شیر خدا به قم
از روزگار اَشعَریان تا به این زمان
بُد جای دوستان شه اولیا به قم
امروز نیز حوزه علمیه را بُود
مرکز چون مَشهد و نَجف و کَربلا به قُم
خارست گل به دیدهءِ خصمان و دشمنان
مانند کلک (خوشدل) نیک آشنا به قم
چون مدح خوان دختر موسی بن جعفرست
هم مرحبا به (خوشدل) و هم مرحبا به قم
زنهار حفظ حوزه علمیه با خداست
چون هست تا ابد نظر کبریا به قم
دارد به امر حقّ همه شب چشم التفات
آخر وَصی حضرت خیرالورا به قم
پرورده بس مراجع تَقّلید شیعیان
در دامنش به دیدن آنان بپا به قم
ویژه بزرگ مَرجع تَقلید شیعیان
کو داده است عزّت بی اِنتها به قم
والا زَعیم آیت عُظمی مَرعشی
رَخشان شَهاب دانش و این راست جا به قم
رأی رزین و فکر بلندش جهانی است
باشد اگر چه مسکن آن پیشوا به قم
رأی شَهاب دین زِ چه نامش به در نهاد
این نکته نگفته ام بر آن مُقتدا به قم
کاو چون شَهاب رَجم شیاطین کفر و ظلم
سازد که رِخنه می نکند هر دَغا به قم
یادش به خیر مَرجع فحل مُجاهدی
کاو بُد ملاذ ملت و دین بود تا به قم
خورشید هر کجا که بُود پَرتو اَفکن است
آن عبقری کند بقری جای پا به قم
باری زِ آیت الله عُظمای حائری
یاد آورم که داد چه عزّ و عَلا به قم
- شنبه
- 13
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 17:51
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
ارسال دیدگاه