گوروبدی مجلسینی درد و غصّه دن عاری
دیدی گیدون گتیرون سیز بو دمده مختاری
گلوب گوره نجه دور ایلیوب دی بو دوران
حسین آقاسی گلوب دور بیزیم ایوه مهمان
همینکه وارد مجلس اولوب او مرد شجاع
مُلاحِظه ایلیوب اوزگه جوردور اوضاع
او ازد حامی گوروب اوز اوزینه ایتدی یقین
که قتلینه ایلیوبلر او مجلسی تعیین
گُلردی زادهء مرجانه زهر مار ایدردی شراب
دوتوب یوزین ایدوب اُول مرد با وفایه خطاب
دیدی مگر خبرون یوخ غم انتهایه گلوب
آقان حسین دیولّر که کربلایه گلوب
جواب ویردی که چوخ شوقمند پابوسم
ولی یوخومدی علاجیم ایوونده محبوسم
دیدی غم ایتمه مراد دلون اولوب حاصل
منیم ایویمده ایدوب دور آقان حسین منزل
دیدی یالان دیدون ای اَشقی الّاشقیا اوغلی
سنون خرابه وه گلمز که مرتضی اوغلی
او دمده زینبین آرتوردی گوزده گوز یاشینی
کسیل موش اللِری اوسته آلوب حسین باشینی
دیدی منیم دیدی قوم سوزلری یالان سانوسان
گل ایمدی دقّتیلن باخ آقاوی گور تانوسان
باخوب او باشه دیدی شاه مشرقین آقا وای
عیالی قول قولا باغلی قالان حسین آقا وای
اولیدی کاش گوزوم کور گورم یِیدیم تا
سنه بو نوعی خیانت ایدر بو تَخم زِنا
دیدی او ظالمه ظالم جهانی داغلا موسان
پیمبرین قاپوسین ظلم الیله باغلا موسان
اگر بو کنده و زنجیریدن خلاص اولّام
یقین ایله آقامون انتقام ینی آلّام
گوروب او سروری دینی نده چوخ ثباتیلن
ووروب او مرد شجاعی قلم دواتی لن
زِ بسکه شعله لنوب سینه سینده نار غضب
ایدوبدی قتل ینه امر اُول خبیث لامذهب
وساطت ایلدی حضّاریدن او نالانه
دوباره یولّادی مختار زاری زندانه
خدا او مرد غیوری مرادینه یتیروب
همینکه کوفه ده تخت خلافته گتیروب
بنی امیّه نین ایتدی عوض ستم لرینه
سو سپدی شیعه لرین اُول یانان اورک لرینه
دوتوب گتوردوله بیر بیر او اشقیالردن
جزا لرینه یتوب ایت دوقی جفا لردن
که تا او گون اولوب اولسونلا شیعه لر دلشاد
گیدوب جهنّمه ابن زیاد بَد بنیاد
همینکه کسدیله باشین او شوم غدّارین
باخاندا جاری اولوب اشک چشمی مَختارین
فغان و آهیله سالدی او مجلسی یاده
حسین باشینه نه ایلردی اُول زِنا زاده
بو خاطره که دل اهل بیتیده اولا شاد
او دل فکارلری غمدن ایلیه آزاد
گوروب او نحس باشی بلکه آز نوا ایده لر
گوگل جراحتی نه مرهم و شِفا ایده لر
امام خدمتینه یولّیوب او خوش فرجام
او وقت یتدی امامه که میل ایدردی طعام
گورن زمان توکوب اشک بصر چو دانهء دُر
بو شکر نعمت اوچون ایلیوبدی سجدهء شکر
چو سجده دن باشینی قوزیوب امام فکار
نه گوردولر که توکور گوزیاشین چو ابر بهار
صحابه آغلاماقین سرّینی ایدوبله سوال
بیله جواب ویروب اُول امام عرش جلال
او گونکه اِیلدی دورِ زَمانه زار بیزی
آپاردی مجلسینه بو ستم شعاری بیزی
کمال عیش یله ایلردی زهر مار طعام
باخاردیلار او طعامه بو آج قالان اِیتام
یانوب منیم اورگیم ایلدیم او دَم ده دعا
بو ظالمین باشینی ای خدای بی همتا
یتور بو بیکس و زاره اولاندا وقت طعام
خدایه شکر ایدرم من که حاصل اُولدی مرام
اودم سفارش ایدوب اُول امام عرش مقام
جناب زینبه ای عمّه اول گیلن آرام
یانان اورک لروزه مرهم و دوا گلدی
خبیث باشی ئیلن زادهُ زِنا گلدی
گوزیوه سرمه چکوب کسوت عزادن چخ
لباسیوی عوض ایله داخی قرادن چخ
ایشیتدی تا بو سوزی زینب اَلم پرور
حضور سیّد سجّاده گلدی اُول مُضطر
دیدی علی بالا مندن سن اولما دل رنجور
اطاعتون منه واجبدی دوت منی معذور
لباس تازه روا دور نجه منِ نالان
بو گوزلریمیله گوردوم حسینیمی عریان
چخوم نه نوعی عزادن که گوزلریم گوردی
حسین دوداقی نا ابن زیاد آقاج ووردی
یازولّا نچّه نفر اهل بیت عصمت دن
اُلونجه چخمادیلار کِسوت مصیبت دن
بیری ستمکش دوران اسیر درد و تعب
بَتُول نائبه سی مرتضی قَیزی زَینب
بیری بلای جهاندان همیشه سینه کباب
امام حسین حَرمی مادر سکینه رُباب
اوچومجی کس که اُلونجه همیشه دوتدی عزا
علیّ اکبر آناسی دی بینوا لیلا
بیریسی مادر نالان حضرت عبّاس
اُلونجه آغلادی دوتدی او نامدارینه یاس
دیردی شاد آنان ای اوغول محال اولسون
او نوعیلن که اُلوب سن سودیم حلال اولسون
فدا او همّتیوه یاخشی امتحان ویردون
عزیزِ فاطمه نین محضرینده جان ویردون
- یکشنبه
- 14
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 13:36
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
مرحوم ثریا تبریزی
ارسال دیدگاه