ئولورم یانیمدا اَگلش جگریم یارادی قارداش
منه بو مدینه مَسکن سنه کربلادی قارداش
یِته جاق تمامه صَبریم قالاجاق خَرابه قَبریم
حسنین مزاری پُوزقون قالا گُور رَوادی قارداش
اولاجاق سنون مَزارون بیوک عزّته سزا وار
گله جاقدی دَسته دَسته او گُوزل مَزاره زَوّار
اولاجاق منه نه زائر نه مُجاور و پَرستار
قالاجاقدی توزلی قَبریم اِیشیم آه و وادی قارداش
پوزولان مَزاریم اوُسته گَلن اوُلسا کام آلانماز
یاخونا گلوب اوُپن مز دایانوب دوروب قالانماز
اوزینی مَزاریم اوُسته گُوزی یاشلی بیر سالانماز
گُور او یأسیله او حسرت نِجه غم فَزادی قارداش
سنی یاد اِیدوب گَلن لر قالاجاق یانوندا اِیمن
منیم اوُلسا اِیلده بیر یُول گَلنیم اَگر مُعیّن
دویه جاقلا قَبریم اوُسته گُوره جاقدی جورِ دشمن
یاناجاقدی مَدفن اِیچره حسنین فؤآدی قارداش
گَلن اوُلسا قَبری اوُسته حسنین دَه گاه گاهی
گوزی قُبری مه دوشنده اوُجالار فَغان و آهی
دِیسه دردِ دل دویّه لر کیم اوُلار اونون پناهی
گُور او حَسرت و او ذِلّت قُوناقا رَوادی قارداش
سَنون آلِ هاشم یله اولاجاقدی اِتّفاقون
ووراجاقدی عَرشه طَعنه حَرمون گُوزل رَواقون
گِیجه گون دوز اِیل لّریله اوُلاجاقدی چوخ قُوناقون
هامی عالمین پَناهی او مَتین بنادی قارداش
سنون آلتی گوشه قبرون اولی عَرش تک مُعلّا
گَُلی دَسته دَسته زایِر دیَر اوُردا وا حُسینا
بو جَلالت و بو عِزّت منه قسمت اوُلماز اَمّا
سنون عِزّتون اگر چه مَنه مُدّعادی قارداش
یاتاجاق اَیاقون آتدا سنیله علیَّ اَکبر
اِیده جاق غُبارِ قَبرون گُوزه تُوتیا مَلک لَر
بالاوی اَیاقون آتدا دِیه جاق دیلار گُورن لَر
بو یاتان جَوان اوُغول دی او قُوجا آتادی قارداش
اولاجاق دی نِچّه قارداش سَنون اوُردا هم جِوارون
یاتاجاق دی سینون اوُسته یُوزی قانلو شیر خوارون
اوُدی سرّی آلتی گوشه اوُلاجاق سَنون مَزارون
سنه قَبری ده هم آغوش اِیکی مَه لَقادی قارداش
غمِ غُربت یله گر چه دِلی مه شَراره سالّام
بونا دلخوشام ولیکَن آنامین یانیندا قالّام
بیر عَلیل بوینی یاره بالاوی کَناره آلّام
اِیکی اوُغلی دا یانیم دا گُوزیمه ضیادی قارداش
نِجه کی فَلک دَه طالع اوُلی ماه یله سِتاره
اولاجاق دی قَبرون اوُسته اِیله گُنبد و مِنارَه
ولی بیر نَفر تاپُولماز چَکه قَبریم اوُسته قارَه
اَگر آغلادا بو نسگل آنامی به جادی قارداش
منیم اِیتدی بیر اِیچم سُو جگریمی پاره پاره
سنه سُو تاپولماز اَمّا جگرون چَکر شَراره
سُو دیین ده قان اِیچین ده وورار اَهلِ کینه یاره
بُلورم بنی اُمَیّه نِجه بی حَیادی قارداش
آنامیزا مَهر اولوب دور یِر اوزینده هر نه سُو وار
آدی سُو منیم نَصیبیم دولی زَهر بیر سَبو وار
داخی کیم دیَر جَهاندا بو سُولار دا آبرو وار
اوُد اوُلیدی کاش ازَلدن قُویولان سُو آدی قارداش
بو حسینه اِیلیوب دور اِیکی قارداشی وَصیّت
بیری مُجتَبادی گُوردی وَطنی نده دَردِ غُربت
بیری کربلا چولین ده باشا باش بَدن جَراحت
دِئدی آخرین نَفسده سنه جان فَدادی قارداش
بودی آخرین سوزوم اِی شهِ یَثرب و تَهامه
نَقدر ساقام یتشموب نَفسیم منیم تَمامه
منی بوردا قُوی آپارما شُهدا کیمی خیامه
نَظَرون آپارماق اوُلسا بیوک اِبتلادی قارداش
قورویان سُو جامی اَلده سُو دِیلنده دیده خونبار
بُولوسن منی گُوزتلور خیمونده آلِ اَطهار
گُوره بُلمرم رقیّه سُو دیَر یانار سیزل دار
بو ئولوم او خجلتی مدن منه چوخ رَوادی قارداش
بو وَصیتم ده وار دور بُولوسن بیر اوزگه علّت
هله بُلموری بو حالی بو گروهِ پَست فِطرت
بُوله لر اگر یخلدیم تاپار اَهلِ کُوفه جُرئت
هَله مانعِ جَسارت بو یاتان لوادی قارداش
او زَماندا تاپدی خدمت قزلیم عیّاری کامل
که اِیکی قُولوم کَسیلدی دِیشیم اولدی مَشگه حامل
او قَدر او مَشگه خاطر منه اوخ ورووب اَرازِل
بدنیم گورورسن اوخدان پَر آچان همادی قارداش
بو سوزونده وار (حسینی) نه فُنونِ شاعرانه
نه صَنایعِ بَدیعی نه رِموزِ ماهرانه
صِله مُجتبادن اِیسته اِیله بو سوزی بَهانه
ئولورم یانیم دا اَگلش جگرم یارادی قارداش
- یکشنبه
- 28
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 17:12
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
سعدی زمان سیدرضا حسینی
ارسال دیدگاه