حقّ روزِ ازَل لوح و قلم را به علی داد
سر رشتهء افعال اُمم را به علی داد
میخواست کَند پاک زِ هستی رُخ زشتی
صَمصامِ نِکو نام دو دَم را به علی داد
این موهبتش بس که خداوند به تقسیم
بانوی برازنده شیَم را به علی داد
وارد به حرم فاطمهء بنتِ اَسد شد
محرم به حرم بود و حرم را به علی داد
در روزِ غدیرِ خم و آن نادره رُخداد
اَحمد چو روا دید عَلم را به علی داد
بی واسطه بنهاد چو بر دوشِ نبی پای
خلاّق قِدم سِرّ قَدم را به علی داد
در ردّ مُعاند به غضب خانهء تاریخ
روی تُرُش و خُلق دَژم را به علی داد
آبادی هر بُوم و برِ کشور ایجاد
نابودی بیداد و ستم را به علی داد
هر چند خدا خالق و رزّاق و تواناست
رزق همهء کُور و اُصم را به علی داد
تفویض به حیدر شده انواع مَواهب
او جانِ کَرم بود و کَرم را به علی داد
آگاه زِ بَد عهدی این دور و زمان بود
دریای پُر از مُحنت و غم را به علی داد
با غصبِ فَدک بهرِ رضای دِل زَهرا
در بانی رضوان و اِرم را به علی داد
نامی زِ خلیل است، ولی رَبِ جلیلش
سر کَندنِ انواعِ صنم را به علی داد
نبضِ دو جهان درکنفِ ذات رُبوبی است
او صاحبِ دَم بوده و دَم را به علی داد
در بُهت فرو رفت جهان حاتم طی شد
بخشیدن دینار و دِرم را به علی داد
با دادن ابناء برومند و ظَفرمند
انواعِ عطایا و نَعم را به علی داد
زهد و ورع و بی کسی و خانه نشینی
هم و غم و کیفیت و کم را به علی داد
بنشاند به کُرسیّ قضا شخصِ شخیصش
توشیح شدهء حُکمِ حِکم را به علی داد
آنجا که بلی گفت علی حضرتِ باری
آری همهء درد و اَلم را به علی داد
تا روزِ اَبد حی صمد ، ناجی سرَمد
مشتاقِ دلِ خیلِ عَجم را به علی داد
(رونق) برِ معشوق نثیری شو و بر گُوی
من حیدری ام یار دِلم را به علی داد
- دوشنبه
- 29
- شهریور
- 1400
- ساعت
- 16:23
- نوشته شده توسط
- یوسف اکبری
- شاعر:
-
حاج محمد رونقی مازندرانی
ارسال دیدگاه