فتاب بی زوال آسمان داد و دین‏
نور بخش هفتمین اختر امام هشتمین
آنکه سایند از برای رخصت طوف درش‏
سروران بر خاک پای حاجیان او جبین‏
آنکه بوسند از شرف تا دامن آخر زمان‏
پادشاهان آستان روبان او را آستین‏
وقت تحریر گناه دوستان او عجب‏
گر بجنبد خامه در دست کرام الکاتبین‏
بهر دفع ساحران چون قم به اذن الله گفت‏
شیر نقش پرده از جاجست چون شیر عرین‏
تا به کار آید به کار زائران در راه او
هست دائم پشت خنک آسمان در زیرزین‏
رشک آن گنج دفین کش خاک مشهد مدفن است‏
از زمین تا آسمان است آسمان را بر زمین‏