در فراق یار

بهانه های پریدن به سوی تو کم نیست

و مست گشته ز عطر و ز بوی تو کم نیست

هزار سال به جز تو چه جستجو کردم؟

هزار سال فقط جستجوی تو کم نیست

فقط نظاره نمودم به لعل لب هایت

و می زدن ز لب آن سبوی تو کم نیست

ز شوق روی تو باران ز چشم من آمد

عزیز، پلک تر من ز موی تو کم نیست ؟

به جمکران تو آمد دلم نظاره نمود

کبوتران زمین خیز کوی تو کم نیست

شبیه خوی تو گشته دو چشم پر نم من

شدن شبیه علامات خوی تو کم نیست

فقط گنه شده کارم هزار و اندی سال

هزار سال خجالت ز روی تو کم نیست

ز آبهای وضویت مرا تمیزم کن

قسم به کعبه که آب وضوی تو کم نیست