سرشار شد از برکتی کامل
تا بُرده شد نامش به هر محفل

ماه بنی هاشم بخوانش تا
زیبا شود از این فضایل دل

سرخورده کرده ماه را امشب
رخسار مولانا أبوفاضل(ع)

باب الحوائج هست و شد خوشحال
مثل پدر از دیدنِ سائل

حتی برای ارمنی ها هم
عباس(ع) شد حلّال هر مشکل

عشقِ حسین بن علی(ع) را داشت
با جان و دل! با دقّتی کامل

جای برادر «سیدي» میگفت
یک دم نبود از حال او غافل

تنها کسی که با ادب، با عشق
میشد علمدار و یلی قابل

نفروخت حق را با امان نامه
بر فتنهٔ یک فرقهٔ باطل

سقا شد و هر روز با حاجت-
دریا به سمتش میشود مایل!