ملائک در تو حیرانند ای پيغمبر ثانی
تو را باید بخوانند آسمان ها با چه عنوانی
دل اهل حرم را می بری وقت رجز خوانی
اگر سربند یا زهرا ببندی روی پیشانی

به یمن مقدمت دنیای ما آباد شد آباد
خدا با خلقت تو احمدی دیگر به دنیا داد


همان روز ازل با خنده ات صد ها دل و جان رفت
مَلَک از جام عشقت مست شد، افتان و خیزان رفت
از آهنگ اذانت کافر از کویت مسلمان رفت
گدا آمد درِ این خانه روزی خورد و سلطان رفت

من از گرمای عشقت در دلم آتشفشان دارم
که هر چه دارم از پابوسی این آستان دارم

تو هم مثل عمویت در رگت خون علی جاری ست
تو هم مثل عمویت ضربه‌ هایت مهلک و کاری ست
پس از عباس کارت در دل لشکر علمداری ست
که جنگ تن به تن با نسل حیدر کار دشواری ست

تویی پیروز هر میدان تویی در جنگ ها غالب
گره خورده ست نامت با علی بن ابی طالب

یقین با رمز و راز آفرینش آشنا هستی
که تو لبیک گویِ قصه ی قالو بلی هستی
چه سرداری! عصای پیری خون خدا هستی
حسن شیر جمل بود و تو شیر کربلا هستی

عصای پیری خون خدا! ای هستی زینب
فلک لرزید آنجایی که می افتادی از مرکب

تو افتادی و عالم بر سر ارباب شد آوار
لگدها خورد پهلوی تو و _تاریخ شد تکرار
تو هم مثل پدر شد آسمان پیش نگاهت تار
دگر کار عبا هم نیست جمع پیکرت انگار

شدی دوره، چه آمد بر سر آن قد رعنایت
پدر افتاده از پا پیش جسم اربااربایت