در مدح حضرت علی اکبر(ع)
به بهانه‌ی شب تولدش
و روز جوان

سحر گردید وحق یار آفریده
خدای عشق و ایثار آفریده
دوباره باز کرار آفریده
برای عشق آثار آفریده
علی اکبر نگار عالمین است
بود شبه‌النبی جان حسین است

به ساغرها شراب ناب آمد
میان دشت سوزان آب آمد
به رسم عاشقان آداب آمد
به شهر شور شیرین باب آمد
نهال عشق تا زیر و زبر شد
طراوت از قدومش بارور شد

امیر عشقباز و ساده آمد
به پیر میفروشان باده آمد
برای بنده‌گی سجاده آمد
حسن را گو برادر زاده آمد
برای پرگشودن تا پر است این
همه گفتند علیِ اکبر است این

اذان در گوش او حیدر سروده
که دل از حضرت زینب ربوده
نداند هیچکس اکبر که بود
که سر را بر قدوم شاه سوده
نماز عشق را اکبر اذان شد
شب میلاد او روز جوان شد

شده از نور او تا عرش آذین
روان شد سوی دلها منطق و دین
نه تنها دین که شهد شور شیرین
جهادش شد جهاد عشق و تبیین
به محشر از شهادت توشه دارد
دو گوشه از همان شش گوشه دارد

نجف یا کربلا فرقی ندارد
نبوت با ولا فرقی ندارد
حسین با مجتبی فرقی ندارد
حرم با نینوا فرقی ندارد
علی اکبر چو شبه مصطفی شد
موذن بر نماز کربلا شد

قدش سرو و لبش آب حیات است
ز خونش جاودان صوم و صلات است
ولایش بر همه باب نجات است
به دستان محبانش برات است
خط و خالش خط و خال نبی شد
پر و بالش پر و بال علی شد

#مرتضی_محمودپور
@haajmorteza