سرود امام زمان (عج)
سبک مازندرانی

بند اول  :

عالم و آدم مست و هواییِ تو
دل شده شیدا و هر کجاییِ تو
می زنه پر سمت و سوی هر جا باشی
راهی ام ای یارا جانا راهیِ تو
از ازل دل در دامِ تو افتاده یار
صیدمو در بندم در حوالیِ تو

"جانــــــا"

تو جان جانانی تو یار جانی
تو بر جان ما چون روح و روانی
الا باد صبا ای خوش طراوت
سلامم را بر وی کی می رسانی

اباصالح مولا ، دردم دوا کن
به ما دیوانگان هم اعتنا کن
دلی که حاجتش باشد زیارت
به حق زهرا حاجاتش روا کن

بِهارِ سو بِموئِه تِه نِموئی
مِه اِسپِه مو بِموئِه تِه نِموئی
دِواره جُمعه بَیّه داد و بیداد
جمعه ی شو بِموئِه تِه نِموئی

بِشکِسّه آئینه ی دل خار نَئونِه
صد تا دلِ خوش یک دلِ زار نَئونِه

" مِن بَمیرِم شِه جان رِه
آقا صاحب زمان ره  "

بنده دوم :

آخ تی دلِ قِربون بَوِم ای یار
تِره نَدیما نارمِه من قِرار
اول نومه بعد بسم الله
تی نومِ ورمه مه باغِ بِهار
شِه پَلی گِمّه اَی خِداوندا
سالِم و دلخوش تو مِه یارِ دار

"جانـــــــا"

جانا محبتی هاکن اِماره
تی تنِ خسته ی درد و بِلاره
تو جان بخواهی دِمی جانِ قِربون
عاشق نیازی نارنه به اشاره

خامِه بَوِم کوتِر تا پر بَئیرِم
جامِ بلا از دست دلبر بَئیرِم
خامّه صِواحی تا وقتِ نِماشون
بِرمه واریِ مِن از سر بَئیرِم

تِتی بزو دار و بَسوزه می دل
عالِم سر کار و بَسوزه می دل
هر کی یه یاری شِه وَر دارنه اما
تینارِه می یار و بَسوزه می دل

بِشکِسّه آئینه ی دل خار نَئونِه
صد تا دل خوش یک دل زار نَئونِه

" من بَمیرم شه جان ره
آقا صاحب زمان ره "

شاعر : حسین بابانیا