عارفان گوش که از غیب ندا می آید
نغمه میمنت از عرش خدا می آید
این چه شوریست که سرتاسر عالم غرقند
بر لبش مژده زچه باد صبا می آید
للعجب بار دگر فاطمه زاییده شده ؟
که چنین عطر خوش خیر نسا می اید
گوییا خانه زهرا خبرهایی هست
که ز بیت علوی شور و نوا می آید
ام اسحاق گرفته به برش غنچه ی عشق
از لبش کلمه ی امی بفدا می آید
عاشقان چشم گشوده به جهان بنت الحسین
شافع با ادب هر دو سرا می آید
این چه سرّیست که بر نور رخش هلهله زن
انجم و شمس و قمر بهر ثنا می آید
زاده روی زمین است ولی فرشی نیست
قامت عرش به تعظیم دوتا می آید
بر ملیحان برسان گو به تماشا آیند
دختر با نمک آل عبا می آید
درگهش باب سخا دختر ارباب کرم
به درش شاه شهان همچو گدا می آید
گر حوائج طلبی باب الحوائج شده او
حاجتی داری اگر جمله روا می آید
حک شده نام رقیه به روی تاج حسین
زین سبب بر دل ارباب صفا می آید
طائرا مدح نوشتی و براتت دادند
زین غزل رایحه کرب و بلا می آید
- چهارشنبه
- 3
- فروردین
- 1401
- ساعت
- 21:15
- نوشته شده توسط
- طائر
- شاعر:
-
طائر اورنگی
ارسال دیدگاه