آمد آرامش ِ جان، نیمهٔ ماه رمضان
شد غم و غصه نهان، نیمهٔ ماه رمضان

عرشیان آمده اند و به زمین می ریزد
نغمهٔ هلهله شان، نیمهٔ ماه رمضان

گل بریزید علی(ع) صاحبِ اولاد شده
ایستاده ست زمان، نیمهٔ ماه رمضان

حضرت فاطمه(س) مادر شده و لال شدند
همهٔ طعنه زنان، نیمهٔ ماه رمضان

خوب شد در اثرِ جذبهٔ لبخندِ حسن(ع)
جای هر زخم زبان، نیمهٔ ماه رمضان

پیش زیبایی او هیچ تر از هیچ است و
میشود ماه نهان، نیمهٔ ماه رمضان

کوری چشم حسودان کمی اسپند بریز
قل هوالله بخوان، نیمهٔ ماه رمضان

نفَسَش باد صبا را به جهان داده و شد-
-عالم پیر جوان، نیمهٔ ماه رمضان

چشم چرخاند و به ما گفت بیایید اینجا
وعدهٔ گمشدگان، نیمهٔ ماه رمضان

بیقرارانه سرش می چرخد سمتِ بقیع
سرِ گلدسته اذان، نیمهٔ ماه رمضان

تا که رونق بدهد سفرهٔ افطارش را
رفته‌ سائل پیِ نان، نیمهٔ ماه رمضان

صاحب جود و کرم نیست کسی غیر حسن(ع)
شده این راز؛ عیان...نیمهٔ ماه رمضان!