حرم قدس رضا حال و هوایی دارد
این حریم ملکوتی چه صفایی دارد
بانگ نقاره ی او تا ز حرم می آید
خوش تر از نغمه ی داوود صدایی دارد
هرکه فیضی برد از نور ولایت پیداست
دلش از پرتو خورشید ضیایی دارد
با دل خویش به پابوسی او باید رفت
دل بشکسته ی ما راه به جایی دارد
گر شفا می طلبی روی براین درگه کن
که طبیبانه به هر درد دوایی دارد
ما نداریم جز این کعبه دگر قبله ی عشق
هر دلی کعبه ای و قبله نمایی دارد
به نگاه کرمش در همه جا محتاجم
که نگاه کرم و عقده گشایی دارد
بنویسید براین بارگه سلطانی
که به همسایگی خویش گدایی دارد
روضه ی ابن شبیب اش به همه گفت که او
در میان دل خود کرب وبلایی دارد
سر زخاک در این روضه کجا بر دارد
چون «وفایی» به رهش هر که وفایی دارد
- یکشنبه
- 4
- اردیبهشت
- 1401
- ساعت
- 18:25
- نوشته شده توسط
- احسان مشفق
- شاعر:
-
استاد سید هاشم وفایی
ارسال دیدگاه