داره می رسه به گوشم
صدای پای
ماتمت
تو کوچه ها به پا شده
دوباره خیمه.
ی غمت
خدا رو شکر که نشستم. تو ی هیت
دوباره مست شدم با چاییه روضت.
غریب آقا. غریب. آقا. غریب. اقام
بهتر از روضه های تو
جایی دیگه
من ندیدم
من با غذای نذریه
هیت تو
قد کشیدم.
تو رو دوست دارم می دونی با وجودم
وقف تو شد همه ی بود و نبودم
غریب آقا غریب اقا. غریب اقام.
تو زندگی غیر حسین
کسی و انتخاب
نکن
غیره رفاقتش روی
رفاقتی
حساب نکن
از بس ارباب ما آقا و کریمه
هر کی شد نوکر خونش میشه بیمه
غریب آقا م. غریب آقا م. غریب اقام
خدا رو شکر زنده بودم
دیدم بازم
محرم و
دوباره دیدم علم و
کتیبه هاو
پرچم و
چشم به راهه این یه ماهم. همه ی سال
تا برم. با گریزه روضه تو گودال
غریب آقام. غریب آقا م. غریب آقا م
با کف پا تنه تورو
بی حیا پشت و
رو می کرد
با خنجر کند به گلو
ی خشکت از
قفا می زد
توی گودال به تنه تو جسارت شد
کشتنه تو در حدود سه ساعت شد
غریب آقا. غریب آقا غریب اقام
- چهارشنبه
- 5
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 16:42
- نوشته شده توسط
- مرتضی رئوف حجار زرین
- شاعر:
-
رضا نصابی
ارسال دیدگاه