زبانحال امام حسین در بالین شهزاده علی اکبر ع

گرد غریبی و غم و غصه به سر دارم

میسوزم از این  آتشی که در جگر دارم

.

دل خوش به این بودم علی جان آخر عمری

بهر عصای دست خود آخر ، پسر دارم

.

اما ببین حالا کنارت میوه ی قلبم

این انکساری را که الان در کمر دارم

.

*من یک علی اکبر به این میدان فرستادم

حالا  ولی از یک علی هم بیشتر دارم!!!*

.

بدجور نیزه خورده پهلویت بمیرم من

از درد این ضربه علی من هم خبر دارم!!

.

حتی تنفس هم برایت سخت تر شد، من

این خاطره از تیزیه مسمار در دارم

.

برخیز ای خوش غیرت از این خاک ها اکبر

از خنده های شمر من غم سخت تر دارم

.

برخیز عمه آمده در بین این لشکر

می دانی اینجا دشمنان بد نظر دارم!!!؟

.

از جسمت انگاری غنیمت برده اند اینها؟!! 

از قد و بالای تو چیزی مختصر دارم

.

انقدر پر پر گشته ای و ارباً اربایی 

من از علی اکبر ، علی اصغر دگر دارم!

.

با لرزش دستی که الان دارم از این غم

ماندم چگونه جسم تو از خاک بردارم؟!

.

عیبی ندارد در عبایم میبرم جسمت

هرچند بی یارم ولی چندین نفر دارم…

.

حالا که بی اکبر شدم میخندد ابن سعد

با سخره میخندد وَ میگوید پسر دارم

.

عیبی ندارد بی ستاره گشتم اما شکر…

در کربلا حالا فقط تنها ، قمر دارم

✍? رامین برومند (زائر)

۱۴۰۱/۰۵/۰۶