مبهوت و مات گشته دل از کار کربلا
حیران همیشه مانده از ایثار کربلا

در خلسه ای عمیق فرو رفته آسمان
غرق غرور و غیرتِ سرشار کربلا

از مقتلِ مقرّم و از روضه ی لهوف
بر ما رسیده برگی از اخبار کربلا

همپای صبر آمده  _ عُلیا مخدّره
همزادِ زخم آمده _ سالار کربلا

"هفتاد و دو مسیح" به سر آمدند تا
مرهم شوند ، بر تنِ تبدارِ کربلا

(در بارگاه ِ قدس که جای ملال نیست)
پروردگار   ، گشته  ،  عزادار    کربلا

از سال شصت و یک نه،که از خلقتِ غزل
ما  را  نوشته اند ،  گرفتار   کربلا

قدری حساب کردم و دیدم که تا ابد
هستیم ما  همیشه  ،  بدهکار کربلا

(ثبت است بر جریده ی عالم دوام ما)
 ما را کشیده اند ،  به  طومار  کربلا

اینجا درست ، مصرع آخر تمام شد
پای ضریح  ِ دست  ِ علمدار  ِ کربلا