در اوج کودکی از زندگیْت سیر شدی
سه سال فاطمه بودی، چقدر پیر شدی
گناه کرده به فرض محال اگر پدرت
تو که گناه نداری، چرا اسیر شدی؟
همین که با سرِ بر نیزه گفتگو کردی
به ضرب سیلی نامرد سربه‌زیر شدی
عمو کجاست که بر شانه‌اش تو را ببرد؟
در این میانه اگر خسته از مسیر شدی
دمی جدا نشدی این سه سال از بابا
امان از آن دم آخر که ناگزیر شدی
چقدر پیش خدا شأن و منزلت داری
که هرکه رو به تو انداخت دست‌گیر شدی
برای بردن تو با سر آمده‌ست حسین
میان خیل شهیدان تو بی‌نظیر شدی
- یکشنبه
- 9
- مرداد
- 1401
- ساعت
- 9:49
- نوشته شده توسط
- سید محسن احمدزاده صفار
- شاعر:
-
علی سلیمیان
ارسال دیدگاه